In 2017 was ik blij en vereerd. Radio 1 belde me met fijn nieuws. De BONUS-jury olv Max Temmerman had mijn actualiteitsgedicht ‘De vrouw die een zus vond’ met zilver bekroond.
Dankbaar dat wat mij raakt, in een andere vorm anderen weet te raken.
Bij het gedicht schreef ik volgende begeleidende tekst: “Een tv-reportage vertelt het verhaal van een vluchtelinge op leeftijd. Ze zit zonder familie of vrienden in een opvangcentrum. Een Vlaamse vrouw komt helpen. Beide vrouwen sluiten vriendschap hoewel ze elkaars taal spreken noch begrijpen. Wanneer de vluchtelinge overgeplaatst wordt naar een ander centrum op tientallen kilometers van het eerste, blijft de Vlaamse vrouw haar bezoeken. De vluchtelinge zegt: zij is mijn zus.”
Van de vrouw die een zus vond
Ik ken de kant niet waar de zon
wekt, de wang die je gasten biedt,
de plooi die bij de strik hoort.Ik weet niet hoe hard hoe zacht
woorden, hoe warm de boter of hoe
een kast er hier vanbinnen uitziet.Als de dag sterft, geeft haar oog
mij licht, huivert haar huid
bij mijn stille kramp, ver verdriet.
Zij is de hand aan de arm naar mijn buik.Nooit heb ik haar gekamd, haar gekleed,
geraakt of naakt gezien.
Ik ben haar zus niet.Zij kreeg andere melk, zag andere luchten,
maar er liep een draad van mijn huis tot hier
en nu van mijn hart naar het hare.
https://radio1.be/liesbeth-aerts-schrijft-het-mooiste-nieuwsgedicht-voor-radio-1